Samenstelling
Pemazyre XGVS Aanvullende monitoring Incyte Biosciences Benelux BV
- Toedieningsvorm
- Tablet
- Sterkte
- 4,5 mg, 9 mg, 13,5 mg
Uitleg symbolen
XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Brukinsa XGVS Aanvullende monitoring BeiGene Ireland Limited
- Toedieningsvorm
- Capsule
- Sterkte
- 80 mg
Uitleg symbolen
XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Dit geneesmiddel is geregistreerd onder voorwaardelijke toelating om het versneld beschikbaar te maken; er zijn echter nog onvoldoende gegevens over de werkzaamheid en de veiligheid.
Advies
Bij de behandeling van volwassen patiënten met macroglobulinemie van Waldenström die ten minste één eerdere behandeling hebben gehad, of bij de eerstelijnsbehandeling van patiënten die niet geschikt zijn voor chemoimmunotherapie voldoet zanubrutinib aan de stand van de wetenschap en praktijk.
Zie voor de behandeling van macroglobulinemie van Waldenström, marginale-zonelymfoom en chronische lymfatische leukemie de geldende behandelrichtlijnen op hovon.nl.
- ZIN-rapport 2022_zanubrutinib_brukinsa__bij_volwassen_patienten_met_macroglobulinemie_van_wm_die_ten_minste_1_eerdere_behandeling_hebben_gehad_of_voor_1e_lijnsbehandeling_voor_patienten_niet_geschikt_zijn_chemo_immunotherapie
- ZIN-rapport 2023 zanubrutinib Burkinsa® bij chronische lymfatische leukemie
Indicaties
Lokaal gevorderd of gemetastaseerd cholangiocarcinoom met een fusie of herschikking van fibroblastgroeifactorreceptor 2 (FGFR2), als monotherapie bij volwassenen met ziekteprogressie na eerdere systemische therapie.
Indicaties
- Macroglobulinemie van Waldenström (WM) bij volwassenen als monotherapie, na ten minste één eerdere behandeling óf als eerstelijnsbehandeling indien chemo-immunotherapie ongeschikt is.
- Marginale-zonelymfoom (MZL) bij volwassenen als monotherapie, na ten minste één eerdere anti-CD20-gebaseerde behandeling.
- Chronische lymfatische leukemie (CLL) bij volwassenen als monotherapie.
- Refractair of gerecidiveerd folliculair lymfoom (FL) bij volwassenen na ten minste twee eerdere systemische behandelingen. Geef in combinatie met obinutuzumab.
Doseringen
Beoordeel voorafgaand aan de behandeling positiviteit van FGFR2-fusie met een geschikte test.
Cholangiocarcinoom
Volwassenen (incl. ouderen)
13,5 mg 1×/dag op dag 1-14 van een cyclus van 21 dagen. De behandeling voortzetten tot ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit.
Bij een gemiste dosis ≥ 4 uur of na braken: de dosis níet alsnog innemen.
In combinatie met een sterke CYP3A4-remmer: indien vermijden niet mogelijk is de dosis pemigatinib verlagen van 13,5 mg naar 9 mg 1×/dag, of van 9 mg naar 4,5 mg 1×/dag.
Verminderde nierfunctie: bij een licht of matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30 ml/min) of bij eindfase nierfalen (creatinineklaring < 30 ml/min en met hemodialyse) is geen dosisaanpassing nodig. Bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min en niet op hemodialyse) de dosis verlagen van 13,5 mg naar 9 mg 1×/dag, of van 9 mg naar 4,5 mg 1×/dag.
Verminderde leverfunctie: bij een licht of matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5-9) is geen dosisaanpassing nodig. Bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10) de dosis verlagen van 13,5 mg naar 9 mg 1×/dag, of van 9 mg naar 4,5 mg 1×/dag.
Ernstige bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (zoals hyperfosfatemie, ernstige netvliesloslating), de officiële productinformatie CBG/EMA (rubriek 4.2 (tabel 1-3) en 4.4).
Toediening: de tabletten in zijn geheel (dus niet kauwen, breken of oplossen) innemen, met of zonder voedsel. Neem de tabletten elke dag op ongeveer hetzelfde tijdstip in.
Doseringen
Macroglobulinemie van Waldenström, marginale-zonelymfoom, chronische lymfatische leukemie, folliculair lymfoom
Volwassenen (incl. ouderen)
Aanbevolen dosering zanubrutinib: 320 mg 1×/dag óf 160 mg 2×/dag. De behandeling voortzetten tot ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit.
Combinatietherapie: aanbevolen dosering obinutuzumab: i.v. 1000 mg 1×/dag op dag 1, 8 en 15 van de eerste 28-daagse behandelcyclus. Eventueel kan tijdens cyclus 1 de eerste gift van 1000 mg worden opgesplitst in 100 mg op dag 1 en 900 mg op dag 2. Bij cyclus 2-6 i.v. 1000 mg 1×/dag op dag 1 van de 28-daagse cyclus. Bij complete of gedeeltelijke respons gevolgd door onderhoudsbehandeling met obinutuzumab als monotherapie 1000 mg elke 2 maanden gedurende max. 2 jaar. Zanubrutinib oraal toedienen voorafgaand aan de infusie met obinutuzumab.
Verminderde nierfunctie: bij een licht of matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30 ml/min) is geen dosisaanpassing nodig. Wees voorzichtig bij een ernstig verminderde nierfunctie of bij hemodialyse.
Verminderde leverfunctie: bij een licht of matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5 t/m 9) is geen dosisaanpassing nodig. Bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10) is de aanbevolen dosis 80 mg 2×/dag.
In combinatie met een CYP3A4-remmer: bij gelijktijdig gebruik met een matige remmer is de aanbevolen dosis 80 mg 2×/dag. Bij gelijktijdig gebruik met een sterke remmer is de aanbevolen dosis 80 mg 1×/dag.
Gemiste dosis: niet alsnog innemen, maar de volgende dosis op het gebruikelijke tijdstip innemen.
Ernstige bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen, de officiële productinformatie CBG/EMA (rubriek 4.2, tabel 1 en 2).
Toediening: de capsules in zijn geheel (dus niet openen, breken of stuk kauwen) innemen met water, met of zonder voedsel.
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): hyponatriëmie, hyperfosfatemie, hypofosfatemie. Dysgeusie. Droge ogen. Misselijkheid, stomatitis, diarree, obstipatie, droge mond. Hand-voetsyndroom, nageltoxiciteit, alopecia, droge huid. Artralgie, Vermoeidheid. Stijging creatininespiegel in bloed.
Vaak (1-10%): sereuze netvliesloslating, keratitis punctata, wazig zien, trichiasis. Abnormale haargroei.
Soms (0,1-1%): huidverkalking.
Bijwerkingen
Monotherapie
Zeer vaak (> 10%): bovensteluchtweginfectie, pneumonie, urineweginfectie, Neutropenie, trombocytopenie, anemie. Duizeligheid. Blauwe plekken, kneuzing. Bloeding, hematoom, hematurie. Hypertensie, hoesten, diarree, obstipatie. Huiduitslag. Spierpijn, gewrichtspijn, rugpijn. Vermoeidheid. Daling aantal neutrofielen, daling aantal trombocyten, daling hemoglobine in het bloed.
Vaak (1-10%): ondersteluchtweginfectie, bronchitis. Atriumfibrilleren, atriumflutter. Petechiën, purpura, ecchymose. Bloedneus. Jeuk. Asthenie. Perifeer oedeem.
Soms (0,1-1%): heractivering van hepatitis B. Maag-darmbloeding. Tumorlysissyndroom.
In combinatie met obinutuzumab
Zeer vaak (> 10%): bovensteluchtweginfectie, pneumonie (waaronder lage luchtweginfectie). Trombocytopenie, neutropenie, anemie. Bloeding, hematoom. Blauwe plekken, contusie. Diarree, obstipatie. Huiduitslag. Spierpijn, rugpijn. Vermoeidheid. Hoesten. Daling aantal trombocyten, daling aantal neutrofielen, daling hemoglobine.
Vaak (1-10%): urineweginfectie, bronchitis. Duizeligheid, atriumfibrilleren, atriumflutter. Neusbloeding, hematurie. Petechiën, purpura, ecchymose. Hypertensie. Jeuk. Artralgie. Asthenie. Perifeer oedeem.
Verder is gemeld: gegeneraliseerde exfoliatieve dermatitis.
Interacties
Gelijktijdig gebruik met sint-janskruid is gecontra-indiceerd. Vermijd gebruik met andere matige of sterke CYP3A4-inductoren (zoals carbamazepine, fenytoïne, fenobarbital, rifampicine) omdat de blootstelling van pemigatinib kan afnemen. In combinatie met andere enzyminductoren (zoals efavirenz) de patiënt nauwlettend controleren.
Vermijd gelijktijdig gebruik met een sterke CYP3A4-remmer (zoals claritromycine, itraconazol, posaconazol, voriconazol, sommige HIV-proteaseremmers, grapefruit-/pompelmoessap) omdat de blootstelling aan pemigatinib kan toenemen. Indien vermijden niet mogelijk is de dosis pemigatinib verlagen, zie de rubriek Dosering.
Vermijd gelijktijdig gebruik met protonpompremmers omdat de blootstelling aan pemigatinib kan afnemen.
In vitro is pemigatinib een remmer van Pgp. Dien pemigatinib minstens 6 uur vóór of na toediening van een Pgp-substraat met een smalle therapeutische breedte toe. Gelijktijdige toediening van pemigatinib met Pgp-substraten (bv. digoxine, dabigatran, colchicine) kan de blootstelling aan het Pgp-substraat doen toenemen.
In vitro is pemigatinib een inductor van CYP2B6. Wees voorzichtig bij gelijktijdige toediening met een CYP2B6-substraat (zoals cyclofosfamide, ifosfamide, methadon, efavirenz) omdat de blootstelling aan het CYP2B6 kan afnemen.
Het is niet bekend of pemigatinib de werkzaamheid van hormonale anticonceptiva kan verminderen; pas een additioneel barrièremiddel toe.
Interacties
Vermijd bij voorkeur gelijktijdig gebruik met een matige CYP3A4-remmer (zoals aprepitant, ciprofloxacine, diltiazem, erytromycine, fluconazol, imatinib, verapamil, grapefruit- of pompelmoessap) of sterke CYP3A4-remmer (zoals claritromycine, itraconazol, ketoconazol, lopinavir, posaconazol, voriconazol), omdat de blootstelling aan zanubrutinib kan toenemen. Indien vermijden niet mogelijk is de dosis zanubrutinib verlagen, zie de rubriek Dosering. Controleer daarnaast bij alle CYP3A4-remmers nauwlettend op toxiciteit.
Vermijd gelijktijdig gebruik met een matige CYP3A4-inductor (zoals bosentan, efavirenz, etravirine, modafinil) of sterke CYP3A4-inductor (zoals carbamazepine, fenytoïne, rifampicine, sint-janskruid), omdat de blootstelling aan zanubrutinib kan afnemen.
Vermijd gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op bloedingen (zie ook de rubriek Waarschuwingen en voorzorgen). Wees voorzichtig bij combinatie met trombocytenaggregatieremmers en anticoagulantia.
Zanubrutinib is een milde inductor van CYP3A4. Het verlaagt de AUC van het CYP3A4-substraat midazolam met ca. 47% en de Cmax met ca. 30%.
Zanubrutinib is een milde inductor van CYP2C19. Het verlaagt de AUC van het CYP3A4-substraat omeprazol met ca. 36% en de Cmax met ca. 20%.
Wees voorzichtig bij gelijktijdige toediening met een P-glycoproteïne (Pgp)-substraat met een smalle therapeutische breedte, zoals digoxine, omdat de blootstelling aan het substraat kan toenemen.
Zwangerschap
Teratogenese: bij de mens geen gegevens, bij dieren schadelijk gebleken.
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Overig: een vruchtbare vrouw of man dient adequate anticonceptieve maatregelenen te nemen gedurende en tot ten minste 1 week na de therapie. Het is niet bekend of pemigatinib de werkzaamheid van hormonale anticonceptiva kan verminderen; pas een additioneel barrièremiddel toe. Voer voorafgaand aan de behandeling een zwangerschapstest uit.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens geen gegevens, bij dieren schadelijk gebleken.
Advies: Gebruik ontraden.
Overig: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende én tot ten minste 1 maand na de therapie. Het is niet bekend of zanubrutinib de werkzaamheid van hormonale anticonceptiva kan verminderen; daarom additioneel een barrièremiddel toepassen. Voer voorafgaand aan de behandeling een zwangerschapstest uit.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend.
Advies: het geven van borstvoeding ontraden gedurende en tot ten minste 1 week na de therapie.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend. Een risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.
Advies: Het geven van borstvoeding ontraden.
Contra-indicaties
- gelijktijdig gebruik van sint-janskruid, zie ook de rubriek Interacties.
Contra-indicaties
Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.
Waarschuwingen en voorzorgen
Dit geneesmiddel is geregistreerd onder voorwaardelijke toelating om het versneld beschikbaar te maken; er zijn echter nog onvoldoende gegevens over de werkzaamheid en de veiligheid.
Vanwege de kans op hyperfosfatemie en hypofosfatemie dient de serumfosfaatconcentratie te worden gehouden tussen 5.5–7 mg/dl. Controleer patiënten met hyperfosfatemie of hypofosfatemie op ontregeling van de botmineralisatie. Overweeg bij hyperfosfatemie o.a. een fosfaatarm dieet, toediening van fosfaatverlagende therapie en dosisaanpassing indien vereist. Langdurige hyperfosfatemie kan neerslag van calciumfosfaatkristallen veroorzaken, wat kan leiden tot hypocalciëmie, mineralisatie van weke delen, anemie, secundaire hyperparathyroïdie, spierkrampen, convulsieactiviteit, verlenging van het QT-interval en hartritmestoornissen. Ernstige hypofosfatemie kan gepaard gaan met verwardheid, convulsies, focale neurologische bevindingen, hartfalen, ademhalingsfalen, spierzwakte, rabdomyolyse en hemolytische anemie.
Vanwege de kans op netvliesloslating oftalmologisch onderzoek uitvoeren vóór de start van de behandeling en elke 2 maanden gedurende de eerste 6 maanden van de behandeling, daarna om de 3 maanden, en zo snel mogelijk op het moment dat er visuele symptomen zijn. Pemigatinib kan leiden tot ernstige reacties van netvliesloslating, die zich kunnen uiten met symptomen zoals wazig zicht, visuele glasvochttroebeling of fotopsie. Dit kan de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen matig beïnvloeden. Wees extra voorzichtig bij patiënten met bestaande klinisch significante medische oogaandoeningen.
Overweeg alternatieve markers van de nierfunctie bij aanhoudende verhoging van serumcreatinine. Pemigatinib kan het serumcreatininegehalte verhogen door de renale tubulaire secretie van creatinine te verlagen; dit kan optreden als gevolg van remming van de renale transporteiwitten OCT2 en MATE1 en heeft mogelijk geen invloed op de glomerulaire functie.
Onderzoeksgegevens: de werkzaamheid en veiligheid zijn niet vastgesteld bij kinderen < 18 jaar en bij patiënten met onbehandelde of progressieve metastasen in het CZS.
Waarschuwingen en voorzorgen
Controleer op bloedingen. Een dosisaanpassing kan nodig zijn voor bijwerkingen van graad 3 of hoger. Ernstige en fatale bloedingsvoorvallen zijn opgetreden bij patiënten die werden behandeld met zanubrutinib, waaronder intracraniële en gastro-intestinale bloedingen, hematurie en hemothorax.
Controleer op klachten en symptomen van infectie. Overweeg profylaxe volgens lokale richtlijnen bij meer kans op infecties. Stel voorafgaand aan de behandeling de HBV-status van de patiënt vast. Bij een positieve HBV-testuitslag of een positieve hepatitis-B-serologie is het advies een arts te raadplegen die deskundig is op het gebied van leverziekten. Controleer en behandel patiënten volgens medische richtlijnen om heractivering van hepatitis B te voorkomen. Er zijn (fatale) infecties (waaronder bacteriële, virus- of schimmelinfecties of sepsis) en opportunistische infecties (bv. infecties door herpesvirus, cryptokokken, Aspergillus en Pneumocystis jiroveci) opgetreden bij patiënten die werden behandeld met zanubrutinib. De meest voorkomende infectie van graad 3 of hoger was longontsteking.
Controleer maandelijks het volledige bloedbeeld, vanwege de kans op ernstige cytopenieën.
Vanwege de kans op secundaire maligniteiten, waaronder huidkanker, de patiënt adviseren zich te beschermen tegen de zon.
Controleer op atriumfibrilleren en -flutter, met name bij patiënten met risicofactoren voor hartziekte, hypertensie en acute infecties.
In verband met het mogelijk optreden van het tumorlysissyndroom bij hoge tumorlast vóór en tijdens de behandeling maatregelen nemen ter preventie van uraatnefropathie, zoals een adequate hydratie, alkaliseren van de urine en zo nodig toedienen van allopurinol of rasburicase. Het tumorlysissyndroom werd met name gezien bij patiënten met chronische lymfatische leukemie.
Onderzoeksgegevens: de werkzaamheid en veiligheid zijn niet vastgesteld bij kinderen < 18 jaar. De veiligheid is niet beoordeeld bij een ernstig verminderde leverfunctie. Er zijn relatief weinig gegevens over toepassing bij een ernstig verminderde nierfunctie of eindstadium nierfalen.
Overdosering
Neem voor informatie over een vergiftiging met pemigatinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Overdosering
Neem voor informatie over een vergiftiging met zanubrutinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Pemigatinib is een kinaseremmer van FGFR1, 2 en 3. Het remt de fosforylering en -signalering van FGFR. FGFR2-fusies/-herschikkingen zijn sterke oncogene drivers en worden bijna exclusief gevonden bij patiënten met een intrahepatisch cholangiocarcinoom. Bij deze patiëntengroep komen FGFR-2-genveranderingen voor bij 10-16% van de patiënten.
Kinetische gegevens
T max | 1-2 uur. |
Overig | de steady-state concentratie wordt na 4 dagen bereikt. |
V d | ca. 3,4 l/kg. |
Metabolisering | voornamelijk via CYP3A4. |
Eliminatie | voor ca. 82,4 % via de feces (waarvan ca. 1,4 % onveranderd) en ca. 12,6 % in de urine (waarvan ca. 1% onveranderd). |
T 1/2el | ca. 15,4 uur. |
Uitleg afkortingen
F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
Zanubrutinib is een remmer van Bruton’s tyrosinekinase (BTK). Zanubrutinib remt BTK door een covalente binding te maken met een cysteïneresidu op de BTK-actieve locatie. BTK is een signaleringsmolecuul van de B-cel-antigeenreceptor (BCR)-route en cytokinereceptorroutes. De BCR-route speelt een belangrijke rol bij de pathogenese van verschillende B-cel-maligniteiten.
Kinetische gegevens
T max | 2 uur. |
V d | ca. 7,5 l/kg. |
Metabolisering | voornamelijk door CYP3A4. |
Eliminatie | grotendeels in de feces (87%, waarvan 38% onveranderd), en in mindere mate in de urine (8%, waarvan < 1% onveranderd). |
T 1/2el | 2-4 uur. |
Overig | Bij een ernstig verminderde leverfunctie neemt de totale AUC toe met ca. 60% en de ongebonden AUC met ca. 194%. |
Uitleg afkortingen
F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
pemigatinib hoort bij de groep proteïnekinaseremmers.
- abemaciclib (L01EF03) Vergelijk
- acalabrutinib (L01EL02) Vergelijk
- afatinib (L01EB03) Vergelijk
- alectinib (L01ED03) Vergelijk
- asciminib (L01EA06) Vergelijk
- avapritinib (L01EX18) Vergelijk
- axitinib (L01EK01) Vergelijk
- binimetinib (L01EE03) Vergelijk
- bosutinib (L01EA04) Vergelijk
- brigatinib (L01ED04) Vergelijk
- cabozantinib (L01EX07) Vergelijk
- ceritinib (L01ED02) Vergelijk
- cobimetinib (L01EE02) Vergelijk
- crizotinib (L01ED01) Vergelijk
- dabrafenib (L01EC02) Vergelijk
- dacomitinib (L01EB07) Vergelijk
- dasatinib (L01EA02) Vergelijk
- encorafenib (L01EC03) Vergelijk
- entrectinib (L01EX14) Vergelijk
- erlotinib (L01EB02) Vergelijk
- everolimus (bij maligne aandoening) (L01EG02) Vergelijk
- fedratinib (L01EJ02) Vergelijk
- gefitinib (L01EB01) Vergelijk
- gilteritinib (L01EX13) Vergelijk
- ibrutinib (L01EL01) Vergelijk
- idelalisib (L01EM01) Vergelijk
- imatinib (L01EA01) Vergelijk
- lapatinib (L01EH01) Vergelijk
- larotrectinib (L01EX12) Vergelijk
- lenvatinib (L01EX08) Vergelijk
- lorlatinib (L01ED05) Vergelijk
- midostaurine (L01EX10) Vergelijk
- neratinib (L01EH02) Vergelijk
- nilotinib (L01EA03) Vergelijk
- nintedanib (bij interstitiële longziekte) (L01EX09) Vergelijk
- nintedanib (bij maligne aandoening) (L01EX09) Vergelijk
- osimertinib (L01EB04) Vergelijk
- palbociclib (L01EF01) Vergelijk
- pazopanib (L01EX03) Vergelijk
- pirtobrutinib (L01EL05) Vergelijk
- ponatinib (L01EA05) Vergelijk
- regorafenib (L01EX05) Vergelijk
- ribociclib (L01EF02) Vergelijk
- ruxolitinib (L01EJ01) Vergelijk
- selpercatinib (L01EX22) Vergelijk
- sorafenib (L01EX02) Vergelijk
- sunitinib (L01EX01) Vergelijk
- temsirolimus (L01EG01) Vergelijk
- tepotinib (L01EX21) Vergelijk
- tivozanib (L01EK03) Vergelijk
- trametinib (L01EE01) Vergelijk
- tucatinib (L01EH03) Vergelijk
- vandetanib (L01EX04) Vergelijk
- vemurafenib (L01EC01) Vergelijk
- zanubrutinib (L01EL03) Vergelijk
Groepsinformatie
zanubrutinib hoort bij de groep proteïnekinaseremmers.
- abemaciclib (L01EF03) Vergelijk
- acalabrutinib (L01EL02) Vergelijk
- afatinib (L01EB03) Vergelijk
- alectinib (L01ED03) Vergelijk
- asciminib (L01EA06) Vergelijk
- avapritinib (L01EX18) Vergelijk
- axitinib (L01EK01) Vergelijk
- binimetinib (L01EE03) Vergelijk
- bosutinib (L01EA04) Vergelijk
- brigatinib (L01ED04) Vergelijk
- cabozantinib (L01EX07) Vergelijk
- ceritinib (L01ED02) Vergelijk
- cobimetinib (L01EE02) Vergelijk
- crizotinib (L01ED01) Vergelijk
- dabrafenib (L01EC02) Vergelijk
- dacomitinib (L01EB07) Vergelijk
- dasatinib (L01EA02) Vergelijk
- encorafenib (L01EC03) Vergelijk
- entrectinib (L01EX14) Vergelijk
- erlotinib (L01EB02) Vergelijk
- everolimus (bij maligne aandoening) (L01EG02) Vergelijk
- fedratinib (L01EJ02) Vergelijk
- gefitinib (L01EB01) Vergelijk
- gilteritinib (L01EX13) Vergelijk
- ibrutinib (L01EL01) Vergelijk
- idelalisib (L01EM01) Vergelijk
- imatinib (L01EA01) Vergelijk
- lapatinib (L01EH01) Vergelijk
- larotrectinib (L01EX12) Vergelijk
- lenvatinib (L01EX08) Vergelijk
- lorlatinib (L01ED05) Vergelijk
- midostaurine (L01EX10) Vergelijk
- neratinib (L01EH02) Vergelijk
- nilotinib (L01EA03) Vergelijk
- nintedanib (bij interstitiële longziekte) (L01EX09) Vergelijk
- nintedanib (bij maligne aandoening) (L01EX09) Vergelijk
- osimertinib (L01EB04) Vergelijk
- palbociclib (L01EF01) Vergelijk
- pazopanib (L01EX03) Vergelijk
- pemigatinib (L01EN02) Vergelijk
- pirtobrutinib (L01EL05) Vergelijk
- ponatinib (L01EA05) Vergelijk
- regorafenib (L01EX05) Vergelijk
- ribociclib (L01EF02) Vergelijk
- ruxolitinib (L01EJ01) Vergelijk
- selpercatinib (L01EX22) Vergelijk
- sorafenib (L01EX02) Vergelijk
- sunitinib (L01EX01) Vergelijk
- temsirolimus (L01EG01) Vergelijk
- tepotinib (L01EX21) Vergelijk
- tivozanib (L01EK03) Vergelijk
- trametinib (L01EE01) Vergelijk
- tucatinib (L01EH03) Vergelijk
- vandetanib (L01EX04) Vergelijk
- vemurafenib (L01EC01) Vergelijk