Samenstelling
Tepmetko als hydrochloridehydraat XGVS Aanvullende monitoring Merck bv
- Toedieningsvorm
- Tablet, filmomhuld
- Sterkte
- 225 mg
Uitleg symbolen
XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Calquence Aanvullende monitoring AstraZeneca bv
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld
- Sterkte
- 100 mg
Uitleg symbolen
XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Zie voor de behandeling van niet-kleincellig longcarcinoom de geldende behandelrichtlijn op richtlijnendatabase.nl.
Advies
Zie voor de behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL) de geldende behandelrichtlijn op hovon.nl.
Indicaties
- Gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) met mesenchymaal-epitheliale-transitiefactor-gen-exon 14 (METex14)-'skipping'-mutaties bij volwassenen die systemische therapie nodig hebben na eerdere behandeling met immunotherapie en/of platinabevattende therapie, toegepast als monotherapie.
Indicaties
- Chronische lymfatische leukemie (CLL) die niet eerder behandeld is, als monotherapie of in combinatie met obinutuzumab bij volwassenen.
- Chronische lymfatische leukemie (CLL) die minstens één keer eerder is behandeld, als monotherapie bij volwassenen.
Doseringen
Voer voorafgaand aan de behandeling een gevalideerde test uit op aanwezigheid van METex14-'skipping'-mutaties.
Gevorderd NSCLC
Volwassenen (incl. ouderen)
450 mg 1×/dag. De behandeling voortzetten zolang er klinisch voordeel is.
Verminderde nierfunctie: bij een licht of matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30 ml/min) is geen dosisaanpassing nodig. Gebruik bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) ontraden, vanwege een gebrek aan gegevens. Wees voorzichtig met de interpretatie van de nierfunctie bij gebruik van tepotinib, zie ook de rubriek Interacties en Waarschuwingen en Voorzorgen.
Verminderde leverfunctie: bij een licht of matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5 t/m 9) is geen dosisaanpassing nodig. Bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10) gebruik ontraden vanwege een gebrek aan gegevens.
Ernstige bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen, de officiële productinformatie CBG/EMA (rubriek 4.2 en 4.4). Zie hiervoor de link onder 'Zie ook'.
Gemiste dosis: deze zo snel mogelijk innemen, tenzij de volgende dosis binnen 8 uur moet worden ingenomen.
Toediening
- De tabletten in hun geheel innemen met voedsel.
- Bij slikproblemen of neusmaagsonde de tabletten dispergeren (zonder fijn te maken) in 30 ml koolzuurvrij water. Er mogen geen andere vloeistoffen worden gebruikt of toegevoegd. De tabletten moeten aan een glas met water worden toegevoegd zonder ze fijn te maken. Roer de vloeistof totdat de tabletten in kleine deeltjes uiteen zijn gevallen; dit kan een paar minuten duren (de tablet zal niet volledig oplossen). De vloeistof binnen 1 uur opdrinken of toedienen volgens de instructies van de fabrikant van de neus-maagsonde. Om ervoor te zorgen dat er geen resten in het glas achterblijven, het glas eenmaal (tweemaal bij neus-maagsonde) omgespoelen met nog eens 30 ml water en onmiddelijk opdrinken.
Doseringen
Chronische lymfatische leukemie (CLL)
Volwassenen (incl. ouderen ≥ 65 jaar)
100 mg 2×/dag. De behandeling voortzetten tot aan ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit. Zie voor de dosering van obinutuzumab obinutuzumab#doseringen.
Verminderde nierfunctie: bij een lichte of matig verminderde nierfunctie (creatinineklaring ≥ 30 ml/min) is geen dosisaanpassing nodig. Er zijn geen gegevens over het gebruik bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij hemodialyse. Pas bij een ernstig verminderde nierfunctie alleen op strikte indicatie toe.
Verminderde leverfunctie: bij een lichte of matig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore 5–9 of totaal bilirubine 1,5–3 × ULN en eventuele ASAT-waarden) is geen dosisaanpassing nodig. Toepassing bij een ernstig verminderde leverfunctie (Child-Pughscore ≥ 10) wordt ontraden.
(Ernstige) bijwerkingen: zie voor dosisaanpassingen en richtlijnen voor onderbreking of staken van de behandeling bij (ernstige) bijwerkingen (trombocytopenie graad ≥ 3 met bloeding, trombocytopenie graad 4 of neutropenie graad 4 gedurende > 7 dagen, niet-hematologische toxiciteit graad ≥ 3) de officiële productinformatie CBG/EMA tabel 1.
Een gemiste dosis alsnog innemen, tenzij er meer dan 3 uur zijn verstreken.
Toediening: de tabletten in hun geheel (zonder breken of oplossen) innemen met water. Houd een interval van ca. 12 uur aan. Er gelden geen voedselrestricties.
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): daling albumine in het bloed. Misselijkheid, diarree, braken, stijging lipase en amylase in het bloed. Stijging ALAT, ASAT en AF in het bloed. Stijging creatinine in het bloed. Oedeem.
Vaak (1-10%): QTc-verlenging. Interstitiële longziekte, pneumonitis, acute ademstilstand.
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): bovensteluchtweginfectie, sinusitis. Neutropenie, anemie. Hoofdpijn, duizeligheid. Vermoeidheid. Diarree, misselijkheid, obstipatie, braken, buikpijn. Blauwe plekken. petechiën. Hematomen, bloedingen (waaronder gastro-intestinale en intracraniële bloedingen, mogelijk fataal). Huiduitslag. Spierpijn, artralgie. Tweede primaire maligniteit (incl. niet-melanome huidmaligniteit). Verlaagde waarden van hemoglobine, absoluut aantal neutrofielen, trombocyten.
Vaak (1-10%): pneumonie, urineweginfectie, nasofaryngitis, bronchitis, herpesvirusinfecties. Trombocytopenie. Atriumfibrilleren, atriumflutter. Bloedneus. Asthenie.
Soms (0,1-1%): aspergillusinfectie, hepatitis B-reactivatie. Lymfocytose. Tumorlysissyndroom.
Interacties
Tepotinib is een substraat van P-glycoproteïne (Pgp). Vermijd gelijktijdig gebruik van duale sterke CYP3A4- en Pgp-inductoren (bv. carbamazepine, fenytoïne, rifampicine, sint-janskruid) omdat de blootstelling van tepotinib kan afnemen.
Vermijd gelijktijdig gebruik van duale sterke CYP3A4- en Pgp-remmers (bv. itraconazol, ketoconazol, ritonavir) omdat op basis van in-vitro-gegevens wordt vermoed dat de blootstelling aan tepotinib kan toenemen. Wees voorzichtig bij gelijktijdig gebruik van Pgp-remmers die geen sterke CYP3A4-remmers zijn (zoals verapamil, kinidine) en controleer extra op bijwerkingen.
Tepotinib is een remmer van Pgp. Toediening van eenmaal daags oraal tepotinib 450 mg gedurende 8 dagen verhoogde de blootstelling van het gevoelige Pgp-substraat dabigatran met ca. 50%, Bij gelijktijdig gebruik van dabigatran kan een dosisaanpassing van dabigatran nodig zijn. Wees voorzichtig en controleer extra op bijwerkingen bij gelijktijdig gebruik van andere Pgp-substraten met een smalle therapeutische breedte (zoals digoxine, aliskiren, everolimus, sirolimus).
Tepotinib is in vitro een remmer van BCRP, OCT1/2, MATE1/2 en UGT1A9. In combinatie met substraten van deze middelen (zoals rosuvastatine, methotrexaat, topotecan voor BCRP, of metformine voor OCT1/2 en MATE1/2) extra controle op bijwerkingen overwegen. Creatinine is een substraat van transporteiwitten OCT1/2 en MATE1/2 in de niertubulus. Waargenomen stijging van creatinine in het bloed kan het gevolg zijn van remming van actieve tubulaire secretie door tepotinib in plaats van nierschade; interpreteer daarom schattingen van de nierfunctie op basis van serumcreatinine (creatinineklaring of geschatte glomerulaire filtratiesnelheid) met voorzichtigheid. Bij een verhoogd creatininegehalte in het bloed tijdens de behandeling de nierfunctie verder beoordelen om eventuele nierfunctiestoornis uit te sluiten.
Het is niet bekend of tepotinib de werkzaamheid van systemische hormonale anticonceptiva kan verminderen; daarom een additioneel barrièremiddel toepassen tijdens en gedurende minstens een week na de therapie.
Interacties
Vermijd het gelijktijdig gebruik van sterke remmers van CYP3A4 en Pgp omdat de blootstelling aan acalabrutinib en zijn actieve metaboliet significant toeneemt; voorbeelden zijn ritonavir, claritromycine, itraconazol, voriconazol, ketoconazol en posaconazol. Indien kortdurend gebruik van een sterke CYP3A4- of Pgp-remmer toch noodzakelijk is, de behandeling met acalabrutinib tijdelijk staken.
Vermijd het gelijktijdig gebruik van sterke inductoren van CYP3A4 omdat dit de blootstelling aan acalabrutinib kan verlagen. Voorbeelden zijn carbamazepine, fenytoïne, rifampicine. Vermijd tevens het gebruik van de enzyminductor sint-janskruid omdat dit de plasmaconcentratie onvoorspelbaar kan verlagen.
Geneesmiddelen die de pH van de maag verhogen kunnen de blootstelling aan acalabrutinib verlagen, vanwege de pH-afhankelijke oplosbaarheid. Vermijd om deze reden het gebruik van protonpompremmers. Houd bij gebruik van een antacidum een interval van ten minste 2 uur aan tussen inname van acalabrutinib en het antacidum. Neem bij gebruik van een H2-receptorantagonist, acalabrutinib 2 uur vóór (of 10 uur na) de H2-receptorantagonist in.
Vermijd het gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op ernstige bloedingen.
In combinatie met een matige CYP3A4-remmer, zoals fluconazol, de patiënt nauwlettend controleren op bijwerkingen omdat de blootstelling kan toenemen. Een dosisaanpassing van acalabrutinib is niet nodig.
Acalabrutinib is in vitro een inductor van CYP1A2; gelijktijdige toediening met substraten van CYP1A2, zoals theofylline, kan hun blootstelling verlagen.
Acalabrutinib remt intestinaal BCRP. Neem orale BCRP-substraten met een smalle therapeutische breedte, zoals methotrexaat, ten minste 6 uur vóór óf 6 uur na acalabrutinib in.
De actieve metaboliet van acalabrutinib remt MATE1. Bij gelijktijdig gebruik van een MATE1-substraat, zoals metformine, de patiënt controleren op bijwerkingen, omdat de blootstelling aan het MATE1-substraat kan toenemen.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij dieren teratogeen gebleken (foetale sterfte, vroeggeboorte, lager lichaamsgewicht foetus, dosisafhankelijke toename van skeletmisvormingen)
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Overig: Een vruchtbare man of vrouw dient effectieve anticonceptie gebruiken tijdens én gedurende minstens 1 week na de therapie. Het is niet bekend of tepotinib de werkzaamheid van systemische hormonale anticonceptiva kan verminderen; daarom een additioneel barrièremiddel toepassen tijdens en gedurende minsten 1 week na de therapie.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren aanwijzingen voor schadelijkheid (verminderde foetale groei, dystokie (moeilijke of langdurige bevalling).
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Vruchtbaarheid: Een vruchtbare vrouw dient adequate anticonceptieve maatregelen te nemen gedurende de therapie.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend.
Advies: Geef geen borstvoeding tijdens en gedurende minstens 1 week na de therapie.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend. Risico voor de zuigeling kan niet worden uitgesloten.
Advies: Het geven van borstvoeding ontraden tijdens en gedurende minstens 2 dagen na de laatste dosis.
Contra-indicaties
Van dit middel zijn geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.
Contra-indicaties
Er zijn van dit middel geen klinisch relevante contra-indicaties bekend.
Waarschuwingen en voorzorgen
Controleer de patiënt op pulmonale symptomen die op interstitiële longziekte (ILD)-achtige reacties wijzen. Bij een vermoeden van ILD de behandeling onmiddellijk onderbreken en onderzoek verrichten. Staak de behandeling definitief bij bevestiging van ILD.
Controleer voorafgaand aan de behandeling en tijdens de behandeling op klinische indicatie de leverenzymen (ALAT en ASAT) en bilirubine. Bij stijging van ALAT en of ASAT ≥ graad 3 (> 5× ULN) de dosis verlagen of de behandeling staken.
Monitor (m.b.v. ECG en elektrolyten) patiënten met risicofactoren voor QTc-verlenging, waaronder patiënten met bekende elektrolytenstoornissen of die gelijktijdig geneesmiddelen gebruiken die het QTc-interval verlengen, vanwege de kans op QTc-verlenging.
Interpreteer eenschatting van de nierfunctie op basis van serumcreatinine (creatinineklaring of geschatte glomerulaire filtratiesnelheid) met voorzichtigheid. Een waargenomen stijging van creatinine in het bloed kan het gevolg zijn van remming van actieve tubulaire secretie door tepotinib in plaats van nierschade, zie ook de rubriek Interacties. Bij een verhoogd creatininegehalte in het bloed tijdens de behandeling de nierfunctie verder beoordelen om eventuele nierfunctiestoornis uit te sluiten.
Zie voor de behandeling van vruchtbare mannen de rubriek Zwangerschap.
De werkzaamheid en veiligheid bij kinderen < 18 jaar zijn niet vastgesteld; er zijn geen gegevens beschikbaar.
Waarschuwingen en voorzorgen
Hemorragie kan met of zonder trombocytopenie optreden; het mechanisme hierachter is niet duidelijk. Overweeg de toediening ten minste 3 dagen voorafgaand aan en na een operatie te staken, vanwege meer kans op bloedingen. Vermijd het gelijktijdig gebruik van vitamine K-antagonisten, vanwege een toegenomen kans op ernstige bloedingen.
Controleer het volledige bloedbeeld vanwege het mogelijk optreden van neutropenie, trombocytopenie en anemie graad 3 en 4.
Controleer op tekenen van (bacteriële, virale of schimmel-) infectie; in aanwezigheid van neutropenie kunnen deze fataal verlopen. Overweeg een profylactische behandeling bij een vergroot risico op opportunistische infecties.
Reactivatie van HBV is gemeld. Controleer voorafgaand aan de behandeling op een HBV-infectie. Consulteer bij een positieve hepatitis B-serologie een gespecialiseerde arts in leverziektes; indien acalabrutinib wordt gegeven goed monitoren en aanvullend behandelen om reactivatie van HBV te voorkómen.
Controleer op tekenen van progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) zoals ontwikkeling of verergering van neurologische, cognitieve of gedragsmatige afwijkingen. Bij vermoeden van PML de behandeling onderbreken en passende diagnostiek verrichten. Als de diagnose PML wordt bevestigd de behandeling definitief staken.
Controleer op tekenen van atriumfibrilleren en atriumflutter, zoals hartkloppingen, duizeligheid, syncope, pijn op de borst, dyspneu). Maak een ECG indien medisch geïndiceerd. Beoordeel bij patiënten die atriumfibrilleren tijdens de behandeling ontwikkelen, de kans op trombo-embolische aandoeningen en behandel met antistollingsmiddelen indien nodig.
Toepassing bij ernstige leverinsufficiëntie (Child-Pughscore 10–15) wordt ontraden vanwege een aanzienlijk verhoogde blootstelling aan acalabrutinib.
Huidkanker is als tweede primaire maligniteit vaak gemeld. Controleer patiënten op tekenen hiervan en adviseer bescherming tegen blootstelling aan zonlicht.
Onderzoeksgegevens: er zijn geen gegevens over het gebruik van acalabrutinib bij een ernstig verminderde nierfunctie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij dialyse, bij een ernstige hartziekte en bij kinderen < 18 jaar.
Overdosering
Neem voor informatie over een vergiftiging met tepotinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Overdosering
Neem voor informatie over een vergiftiging met acalabrutinib contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Tepotinib is een remmer van mesenchymaal-epitheliale-transitiefactor (MET). MET is een receptor-tyrosinekinase die wordt geactiveerd door HGF (hepatocytgroeifactor). Deze activatie leidt tot proliferatie. Exon 14 zorgt er normaal gesproken voor dat de activiteit van de MET-HGF-signaalroute wordt verminderd. Het skippen (overslaan) van exon 14 zorgt voor overactivatie van de MET-HGF-signaalroute waardoor tumorcellen prolifereren, metastaseren en minder gevoelig worden voor apoptose. Tepotinib remt de fosforylering van MET, waardoor de MET-HGF-signaalroute niet wordt geactiveerd en de tumoractiviteit wordt geremd.
Kinetische gegevens
F | ca. 71,6%. |
T max | mediane tijd 8 uur (spreiding 6–12 uur). |
Overig | vetrijk voedsel verhoogt de AUC met ca. een factor 1,6. |
Eiwitbinding | ca. 98%. |
V d | 8,2 l/kg. |
Metabolisering | metabolisme in de lever en uitscheiding via de gal. De werkzaamheid van de belangrijkste metaboliet is minimaal. |
Eliminatie | Voornamelijk via de feces (ca. 78%, waarvan 45% in onveranderde vorm) en in mindere mate met de urine (ca. 7%, in onveranderde vorm). |
T 1/2el | ca. 32 uur. |
Uitleg afkortingen
F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
Proteïnekinaseremmer. Acalabrutinib en zijn actieve metaboliet, ACP-5862, remmen irreversibel Bruton’s tyrosinekinase (Btk). Btk behoort tot de Tec-kinase-familie en is betrokken bij de activatie van routes die noodzakelijk zijn voor de circulatie, chemotaxis en adhesie van B-cellen. Btk-signalering resulteert in proliferatie en overleving van B-cellen.
Kinetische gegevens
T max | 0,5–1,5 uur voor acalabrutinib en 1 uur voor de actieve metaboliet ACP-5862. |
F | 25% |
Eiwitbinding | ca. 97,5% (acalabrutinib) en 98,6% (ACP-5862). |
V d | ca. 0,5 l/kg. |
Metabolisering | voornamelijk via CYP-3A enzymen tot o.a. de actieve metaboliet ACP-5862. |
Eliminatie | voornamelijk als metaboliet via de feces (84%) en in mindere mate via de urine (12%). Er is geen onderzoek gedaan bij een ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min) of bij dialysepatiënten. |
T 1/2el | 1–2 uur (acalabrutinib) en ca. 7 uur (ACP-5862). |
Uitleg afkortingen
F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
tepotinib hoort bij de groep proteïnekinaseremmers.
- abemaciclib (L01EF03) Vergelijk
- acalabrutinib (L01EL02) Vergelijk
- afatinib (L01EB03) Vergelijk
- alectinib (L01ED03) Vergelijk
- asciminib (L01EA06) Vergelijk
- avapritinib (L01EX18) Vergelijk
- axitinib (L01EK01) Vergelijk
- binimetinib (L01EE03) Vergelijk
- bosutinib (L01EA04) Vergelijk
- brigatinib (L01ED04) Vergelijk
- cabozantinib (L01EX07) Vergelijk
- ceritinib (L01ED02) Vergelijk
- cobimetinib (L01EE02) Vergelijk
- crizotinib (L01ED01) Vergelijk
- dabrafenib (L01EC02) Vergelijk
- dacomitinib (L01EB07) Vergelijk
- dasatinib (L01EA02) Vergelijk
- encorafenib (L01EC03) Vergelijk
- entrectinib (L01EX14) Vergelijk
- erlotinib (L01EB02) Vergelijk
- everolimus (bij maligne aandoening) (L01EG02) Vergelijk
- fedratinib (L01EJ02) Vergelijk
- gefitinib (L01EB01) Vergelijk
- gilteritinib (L01EX13) Vergelijk
- ibrutinib (L01EL01) Vergelijk
- idelalisib (L01EM01) Vergelijk
- imatinib (L01EA01) Vergelijk
- lapatinib (L01EH01) Vergelijk
- larotrectinib (L01EX12) Vergelijk
- lenvatinib (L01EX08) Vergelijk
- lorlatinib (L01ED05) Vergelijk
- midostaurine (L01EX10) Vergelijk
- neratinib (L01EH02) Vergelijk
- nilotinib (L01EA03) Vergelijk
- nintedanib (bij interstitiële longziekte) (L01EX09) Vergelijk
- nintedanib (bij maligne aandoening) (L01EX09) Vergelijk
- osimertinib (L01EB04) Vergelijk
- palbociclib (L01EF01) Vergelijk
- pazopanib (L01EX03) Vergelijk
- pemigatinib (L01EN02) Vergelijk
- pirtobrutinib (L01EL05) Vergelijk
- ponatinib (L01EA05) Vergelijk
- regorafenib (L01EX05) Vergelijk
- ribociclib (L01EF02) Vergelijk
- ruxolitinib (L01EJ01) Vergelijk
- selpercatinib (L01EX22) Vergelijk
- sorafenib (L01EX02) Vergelijk
- sunitinib (L01EX01) Vergelijk
- temsirolimus (L01EG01) Vergelijk
- tivozanib (L01EK03) Vergelijk
- trametinib (L01EE01) Vergelijk
- tucatinib (L01EH03) Vergelijk
- vandetanib (L01EX04) Vergelijk
- vemurafenib (L01EC01) Vergelijk
- zanubrutinib (L01EL03) Vergelijk
Groepsinformatie
acalabrutinib hoort bij de groep proteïnekinaseremmers.
- abemaciclib (L01EF03) Vergelijk
- afatinib (L01EB03) Vergelijk
- alectinib (L01ED03) Vergelijk
- asciminib (L01EA06) Vergelijk
- avapritinib (L01EX18) Vergelijk
- axitinib (L01EK01) Vergelijk
- binimetinib (L01EE03) Vergelijk
- bosutinib (L01EA04) Vergelijk
- brigatinib (L01ED04) Vergelijk
- cabozantinib (L01EX07) Vergelijk
- ceritinib (L01ED02) Vergelijk
- cobimetinib (L01EE02) Vergelijk
- crizotinib (L01ED01) Vergelijk
- dabrafenib (L01EC02) Vergelijk
- dacomitinib (L01EB07) Vergelijk
- dasatinib (L01EA02) Vergelijk
- encorafenib (L01EC03) Vergelijk
- entrectinib (L01EX14) Vergelijk
- erlotinib (L01EB02) Vergelijk
- everolimus (bij maligne aandoening) (L01EG02) Vergelijk
- fedratinib (L01EJ02) Vergelijk
- gefitinib (L01EB01) Vergelijk
- gilteritinib (L01EX13) Vergelijk
- ibrutinib (L01EL01) Vergelijk
- idelalisib (L01EM01) Vergelijk
- imatinib (L01EA01) Vergelijk
- lapatinib (L01EH01) Vergelijk
- larotrectinib (L01EX12) Vergelijk
- lenvatinib (L01EX08) Vergelijk
- lorlatinib (L01ED05) Vergelijk
- midostaurine (L01EX10) Vergelijk
- neratinib (L01EH02) Vergelijk
- nilotinib (L01EA03) Vergelijk
- nintedanib (bij interstitiële longziekte) (L01EX09) Vergelijk
- nintedanib (bij maligne aandoening) (L01EX09) Vergelijk
- osimertinib (L01EB04) Vergelijk
- palbociclib (L01EF01) Vergelijk
- pazopanib (L01EX03) Vergelijk
- pemigatinib (L01EN02) Vergelijk
- pirtobrutinib (L01EL05) Vergelijk
- ponatinib (L01EA05) Vergelijk
- regorafenib (L01EX05) Vergelijk
- ribociclib (L01EF02) Vergelijk
- ruxolitinib (L01EJ01) Vergelijk
- selpercatinib (L01EX22) Vergelijk
- sorafenib (L01EX02) Vergelijk
- sunitinib (L01EX01) Vergelijk
- temsirolimus (L01EG01) Vergelijk
- tepotinib (L01EX21) Vergelijk
- tivozanib (L01EK03) Vergelijk
- trametinib (L01EE01) Vergelijk
- tucatinib (L01EH03) Vergelijk
- vandetanib (L01EX04) Vergelijk
- vemurafenib (L01EC01) Vergelijk
- zanubrutinib (L01EL03) Vergelijk