Samenstelling
Rennie calciumcarbonaat XGVS OTC Bayer bv
- Toedieningsvorm
- Kauwgom, suikervrij
- Sterkte
- 750 mg
Uitleg symbolen
XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Samenstelling
Magnesiumhydroxide XGVS OTC Diverse fabrikanten
- Toedieningsvorm
- Kauwtablet
- Sterkte
- 724 mg
Komt overeen met 500 mg magnesiumoxide.
Uitleg symbolen
XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelen vergoedings systeem (GVS). |
OTC | 'Over the counter', dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. |
Bijlage 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
Aanvullende monitoring | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Maagklachten: Start bij een (eerste) episode van maagklachten empirisch met medicatie, waarbij de mate van maagzuurremming stapsgewijs wordt opgehoogd. Achtereenvolgens is dit: een antacidum (bij voorkeur algeldraat/magnesiumhydroxide) of mucosaprotectivum (sucralfaat), een H2-antagonist (bij voorkeur famotidine), een protonpompremmer (bij voorkeur omeprazol op basis van kosten). Bouw de protonpompremmer of H2-antagonist na 4 weken gebruik af.
Afbouwen: Halveer de dosis van de protonpompremmer of H2-antagonist wekelijks tot de halve standaarddosis, staak vervolgens na één week helemaal. Dus bij gebruik van de standaarddosis 1 week de dosering halveren en daarna stoppen. Adviseer bij klachten tijdens of na afbouwen zo nodig gedurende max. drie weken een antacidum of mucosaprotectivum. Geef bij hinderlijke of recidiverende klachten een H2-antagonist en staak deze na één maand; probeer bij klachten uit te komen met een antacidum.
Advies
Maagklachten: Start bij een (eerste) episode van maagklachten empirisch met medicatie, waarbij de mate van maagzuurremming stapsgewijs wordt opgehoogd. Achtereenvolgens is dit: een antacidum (bij voorkeur algeldraat/magnesiumhydroxide) of mucosaprotectivum (sucralfaat), een H2-antagonist (bij voorkeur famotidine), een protonpompremmer (bij voorkeur omeprazol op basis van kosten). Bouw de protonpompremmer of H2-antagonist na 4 weken gebruik af.
Endoscopische bevindingen: Geef bij een endoscopisch aangetoonde oesofagitis graad A en B een protonpompremmer (bij voorkeur omeprazol op basis van kosten) gedurende 8 weken en bouw deze vervolgens af. Bij H. pylori-negatieve ulcera en H. pylori-negatieve erosieve gastritis of bulbitis is de behandelduur 4 weken. Bij oesofagitis graad C en D is het gebruik van een protonpompremmer levenslang.
Afbouwen: Halveer de dosis van de protonpompremmer of H2-antagonist wekelijks tot de halve standaarddosis, staak vervolgens na één week helemaal. Dus bij gebruik van de standaarddosis 1 week de dosering halveren en daarna stoppen. Adviseer bij klachten tijdens of na afbouwen zo nodig gedurende max. drie weken een antacidum of mucosaprotectivum. Geef bij hinderlijke of recidiverende klachten een H2-antagonist en staak deze na één maand; probeer bij klachten uit te komen met een antacidum.
Adviseer bij obstipatie in eerste instantie voldoende inname van vocht en vezels, en voldoende beweging. Indien een dieet met extra vezels niet volstaat, is psyllium een alternatief. Bij de medicamenteuze behandeling van functionele obstipatie is een osmotisch laxans eerste keus. Verhoog bij onvoldoende effect zo nodig tot de maximale dosering of combineer met, of schakel over op een contactlaxans of ander osmotisch laxans. Overweeg als defecatie 3 dagen uitblijft ondanks optimale orale therapie, rectale medicatie ter lediging van het rectum. Fecale impactie kan medicamenteus of manueel worden verwijderd. Als medicatie de voorkeur heeft, overweeg een (micro)klysma of een hoge dosis macrogol (met of zonder elektrolyten).
Bij keuze voor een osmotisch laxans zijn in de eerstelijnszorg macrogol (met of zonder elektrolyten) en lactulose eerste keus. Bij kinderen heeft macrogol (met of zonder elektrolyten) de voorkeur. Bij obstipatie in de palliatieve fase zijn macrogol en magnesiumhydroxide eerste keus.
Het NHG adviseert bij volwassenen met obstipatie, bij onvoldoende effect van een osmotisch laxans, een contactlaxans: oraal bisacodyl of sennosiden, of een ander osmotisch werkend laxans, zoals magnesiumhydroxide (offlabel).
De NVK adviseert bij kinderen met obstipatie, magnesiumhydroxide (offlabel), paraffine of bisacodyl alleen te overwegen als additionele of tweedekeusbehandeling, na een osmotisch laxans.
Offlabel: De behandeling van het prikkelbaredarmsyndroom (PDS) is vooral niet-medicamenteus. Alle behandelingen zijn slechts bij een deel van de patiënten effectief. Bij PDS waarbij obstipatie op de voorgrond staat (PDS-C), zijn de medicamenteuze opties het gebruik van laxantia en bij onvoldoende effect linaclotide. Bij PDS waarbij diarree op de voorgrond staat (PDS-D), zijn de medicamenteuze opties volumevergrotende laxantia en als symptomatische behandeling een onderhoudsdosering met loperamide. Bij PDS waarbij pijnklachten op de voorgrond staan, kunnen paracetamol en pepermuntolie worden overwogen. Bij alle vormen van PDS kan als laatste stap bij uitzondering een antidepressivum worden overwogen, naast de psychologische behandeling van een eventuele onderliggende stemmingsstoornis.
Indicaties
Symptomatische behandeling van brandend maagzuur en zuurgerelateerde symptomen bij volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar.
Indicaties
Klachten veroorzaakt door hyperaciditeit, zoals bij
- indigestie,
- zuurbranden,
- ulcus pepticum,
- gastritis,
- lichte reflux-oesofagitis.
Offlabel
- obstipatie bij volwassenen en kinderen ≥ 10 jaar.
Gerelateerde informatie
Doseringen
Zuurgerelateerde maagklachten
Volwassenen (incl. ouderen) en kinderen ≥ 12 jaar
zo nodig 1-2 stuks kauwgom per keer, gedurende 15 minuten kauwen, na de maaltijd of voor het slapengaan. Max. 8 stuks (zwangere vrouwen: 5 stuks) per dag en niet langer dan 7 dagen onafgebroken gebruiken, tenzij een arts anders adviseert.
De resterende kauwgom niet doorslikken.
Doseringen
Hyperaciditeit
Volwassenen
1–2 tabletten 1 uur na elke maaltijd en voor het slapen gaan, zo nodig aangevuld met tussentijdse doses van 1 tablet iedere 2 uur.
Offlabel: Obstipatie
Volwassenen
1–2 tabletten 3×/dag.
Kinderen vanaf 10 jaar
Volgens de NVK-richtlijn Obstipatie (2016) : 1–4 tabletten per dag.
Toediening: De tabletten eerst goed kauwen en dan met een ruime hoeveelheid water doorslikken.
Bijwerkingen
Zeer zelden (< 0,01%): overgevoeligheidsreacties zoals huiduitslag, urticaria, jeuk, dyspneu, angio-oedeem en anafylaxie.
Verder zijn gemeld: Misselijkheid, braken, maagklachten, obstipatie en diarree. Spierzwakte. Melk-alkalisyndroom (kan gepaard gaan met ageusie, calcinosis, asthenie, hoofdpijn, azotemie). Bij langdurig gebruik van hoge doses: hypercalciëmie en alkalose, in het bijzonder bij patiënten met een gestoorde nierfunctie.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): diarree.
Zelden (0,01-0,1%): nierstenen.
Verder zijn gemeld: osteomalacie. Buikpijn. Hypermagnesiëmie (vooral bij langdurig gebruik van hoge doses en bij ernstige nierfunctiestoornissen; met als mogelijke symptomen hypotensie, misselijkheid en braken, ademhalingsdepressie, bradycardie en coma).
Interacties
Gelijktijdige inname met o.a. tetracyclinen, chinolonen, digoxine, bisfofonaten, dolutegravir, levothyroxine, eltrombopag, fluoride, fosfaten of ijzer kan de absorptie van deze middelen aanzienlijk verminderen. Vanwege mogelijke verandering van absorptiesnelheid wordt geadviseerd om andere geneesmiddelen niet gelijktijdig in te nemen maar 1–2 uur voor inname van het antacidum.
Thiazide-diuretica verminderen de excretie van calcium, met het risico van hypercalciëmie; controleer regelmatig het serumcalciumgehalte bij deze combinatie.
Gelijktijdige behandeling met vitamine D, thiazide-diuretica en/of calciumhoudende geneesmiddelen of voedingsmiddelen (zoals melk) geeft meer kans op hypercalciëmie.
Hulpstof: Sorbitol, in sommige kauwtabletten, kan de biologische beschikbaarheid van andere oraal toegediende geneesmiddelen beïnvloeden.
Interacties
Gelijktijdige inname van o.a. tetracyclinen, digoxine, ijzer of ciprofloxacine kan de absorptie van deze middelen aanzienlijk verminderen. Bisfosfonaten, bisacodyl, cimetidine, atropine oraal: ten minste 1 uur voor de magnesiumoxide innemen. Cefuroxim, itraconazol, ketoconazol, tetracyclinen, thyreomimetica, digoxine, ijzerzouten, fluoride (met uitzondering van lage dosis bij cariësprofylaxe), chloorpromazine, isoniazide: ten minste 2 uur voor de magnesiumoxide innemen. Chinolonen ten minste 4 uur voor de magnesiumoxide innemen of magnesiumoxide tijdelijk staken of vervangen.
Door verhoging van de pH van de urine kan daling van salicylaatspiegel en stijging van kinidinespiegel optreden.
De absorptie van mycofenolzuur wordt geremd, de combinatie vermijden.
Zwangerschap
Advies: Kan waarschijnlijk veilig worden gebruikt. Vermijd hoge doseringen en langdurig gebruik (7 dagen), dit kan leiden tot te hoge spiegels van calcium. Zie ook de rubriek Doseringen.
Overig: Om overmatig gebruik van calcium te voorkomen, gelijktijdige, overmatige inname van melk en zuivelproducten vermijden.
Zwangerschap
Teratogenese: Geen aanwijzingen voor schadelijkheid (ruime ervaring).
Advies: Kan overeenkomstig het voorschrift worden gebruikt.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: In geringe mate.
Advies: Kan veilig worden gebruikt. Vermijd hoge doseringen en langdurig gebruik.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja, in geringe mate.
Farmacologisch effect: Magnesium komt van nature voor in de moedermelk; de toename die magnesiumhydroxide veroorzaakt, is waarschijnlijk niet klinisch relevant.
Advies: Kan overeenkomstig voorschrift worden gebruikt.
Contra-indicaties
- hypercalciëmie, en/of condities resulterend in hypercalciëmie;
- calciumbevattende nierstenen en hypercalciurie;
- ernstige nierfunctiestoornis;
- hypofosfatemie.
Contra-indicaties
ernstige nierfunctiestoornis.
Waarschuwingen en voorzorgen
Vermijd langdurig gebruik. Als symptomen langer dan 7 dagen aanhouden is medisch onderzoek noodzakelijk om ernstigere ziekten uit te sluiten.
Langdurig gebruik van hoge doses kan leiden tot hypercalciëmie, het melk-alkalisyndroom en nierschade, vooral bij een verminderde nierfunctie.
Bij een verminderde nierfunctie de calcium- en fosfaatplasmaspiegels regelmatig controleren.
Antacida kunnen symptomen maskeren van een maagcarcinoom.
De veiligheid en werkzaamheid van dit middel bij kinderen jonger dan 12 jaar zijn niet vastgesteld.
Waarschuwingen en voorzorgen
Chronisch gebruik vermijden omdat hypermagnesiëmie kan ontstaan (symptomen: hypotensie, misselijkheid, braken, ademhalingsdepressie, bradycardie, coma). Wees voorzichtig bij een nierfunctiestoornis vanwege meer kans op hypermagnesiëmie.
Langdurig gebruik van hoge doses magnesiumhydroxide bij jonge kinderen, vooral bij een nierfunctiestoornis of dehydratie, kan leiden tot hypermagnesiëmie.
Antacida kunnen de symptomen van maagcarcinoom maskeren. Bij alarmsymptomen zoals fors onbedoeld gewichtsverlies, veelvuldig braken, dysfagie, hematemese of melena, een maligne aandoening uitsluiten.
Overdosering
Voor behandeling en symptomen van een intoxicatie met dit middel, zie vergiftigingen.info.
Overdosering
Symptomen
Coma, apneu of tachypneu, spierverlammingen en aritmie, als gevolg van hypermagnesiëmie.
Neem voor meer informatie over een vergiftiging met magnesiumhydroxide contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Calciumcarbonaat neutraliseert lokaal maagzuur, onafhankelijk van absorptie. Het heeft een sterk en snel zuurneutraliserend vermogen. Een significante toename van de pH van de maaginhoud wordt bereikt binnen enkele minuten.
Kinetische gegevens
Resorptie | gering, < 10% calcium geabsorbeerd. |
Eliminatie | de geabsorbeerde hoeveelheden calcium vooral via de urine. Niet-geabsorbeerd calcium via de feces. |
Overig | in de maag reageert calciumcarbonaat met het zuur in het maagsap, waarbij CO2 vrijkomt. |
Uitleg afkortingen
F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Eigenschappen
De werking als antacidum berust op de neutralisering van maagzuur. Door stijging van de pH neemt de proteolytische werking van maagsap af. De werking als laxans komt tot stand door het osmotische effect van slecht absorbeerbare stoffen die water in de darm aantrekken en vasthouden; hierdoor wordt de peristaltiek bevorderd. Magnesiumzouten zouden bovendien het vrijkomen van cholecystokinine uit de darmwand bevorderen. Cholecystokinine leidt tot accumulatie van water en elektrolyten in de darm en tot een toename van de peristaltiek. Laxerende werking binnen 2–8 uur.
Kinetische gegevens
Resorptie | 15–30% (magnesium). |
Eliminatie | via de nieren. |
Uitleg afkortingen
F | biologische beschikbaarheid (fractie van de dosis die in de systemische circulatie verschijnt) |
T max | tijdsduur tot maximale bloedspiegel na toediening |
V d | verdelingsvolume (fictief volume waarin een geneesmiddel zich verdeelt over het lichaam) |
T 1/2 | plasmahalfwaardetijd (tijd die nodig is om een bepaalde plasmaconcentratie te halveren) |
T 1/2el | plasmahalfwaardetijd in de eliminatiefase, terminale halfwaardetijd |
Groepsinformatie
calciumcarbonaat (als antacidum) hoort bij de groep antacida.
- algeldraat/magnesiumhydroxide (A02AD01) Vergelijk
- algeldraat/magnesiumhydroxide/dimeticon (A02AF02) Vergelijk
- alginezuur/natriumwaterstofcarbonaat/calciumcarbonaat (A02BX13) Vergelijk
- calciumcarbonaat/magnesiumcarbonaat (A02AD01) Vergelijk
- calciumcarbonaat/magnesiumcarbonaat/dimeticon (A02AF02) Vergelijk
- magnesiumhydroxide (A02AA04) Vergelijk
Groepsinformatie
magnesiumhydroxide hoort bij de groep antacida.
- algeldraat/magnesiumhydroxide (A02AD01) Vergelijk
- algeldraat/magnesiumhydroxide/dimeticon (A02AF02) Vergelijk
- alginezuur/natriumwaterstofcarbonaat/calciumcarbonaat (A02BX13) Vergelijk
- calciumcarbonaat (als antacidum) (A02AC01) Vergelijk
- calciumcarbonaat/magnesiumcarbonaat (A02AD01) Vergelijk
- calciumcarbonaat/magnesiumcarbonaat/dimeticon (A02AF02) Vergelijk